مقایسه رضایت زناشویی در زنان شاغل و خانه دار مورد مطالعه : شهرهای رشت ، خمام و تهران

ازدواج یکی از عوامل مهم و تکمیل کننده نیازهای جسمانی ، روانی و اجتماعی افراد است . هدف پژوهش حاضر، مقایسه رضایت زناشویی بین زنا ن شاغل و خانه دار است . مورد مطالعه زنان شهرهای رشت ، تهران و شهرستان خمام می باشند. تعداد شرکت کنندگان ۴۳ نفر بوده که در سال ۱۴۰۳ به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ دارای ۴۷ گویه و ۱۲بعد می باشد. این پرسشنامه دارای روایی و پایایی است . پس از آمادهسازی و پردازش دادهها و بررسی شرایط لازم برای بکارگیری آزمون پارامتریک ، نتیجه آزمون پارامتریک تی زوج مستقل نشان داد که رضایت زناشویی به طور کلی در بین زنان شاغل و خانه دار با هم تفاوت معناداری ندارد. با بررسی شرایط لازم و بکار گیری آزمون تی زوج مستقل برای هر ۱۲بعد، مشخص شد که در ابعاد پاسخ قراردادی و مدیریت مالی ، رضایت زناشویی بین زنان شاغل و خانه دار متفاوت بوده و زنان شاغل رضایت بیشتری نسبت به زنان خانه دار داشته اند. اما در بقیه ابعاد تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت . همچنین با بکار گیری آزمون آنوا نتیجه شد که رضایت زناشویی در سه شهر مورد بررسی تفاوتی ندارد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، زنان ، اشتغال