بررسی رابطه بین فردی معلم و دانش آموز و تاثیر آن در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

ارتباط معلم و دانش آموز یکی از عوامل کلیدی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. این ارتباط نه تنها به عنوان یک رابطه حرفه ای بلکه به عنوان یک رابطه انسانی نیز بسیار اهمیت دارد. معلمان با داشتن ارتباط صحیح و موثر با دانش آموزان، می توانند به طور مستقیم بر روی رشد و پیشرفت تحصیلی آن ها تاثیرگذار باشند. مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این بررسی موضوع تاثیرات روابط معلم ودانش اموز برانگیزه وپیشرفت تحصیلی دانش اموزان میباشد. معلم محور اصلی تعلیم و تربیت است که دلسوزانه فعالیت میکند تا مطلبی را به نحو احسنت و قابل فهم به فراگیران منتقل کند. بدیهی است که در این مسیر مهم‎‎ترین کار توانایی مدیریت و اداره کلاس و ایجاد رفتار مطلوب در سایه ارتباط خوب و موثر با دانش‎آموز می‎باشد چرا که ایجاد یک رابطه صحیح می تواند فضای کلاس را برای دانش آموز دوست داشتنی و جذاب کند. معلم می تواند در کنار ارتباط سازنده با دانش آموزان و به کار گیری مهارت ها و راهبردها و روش های شناختی از طریق مدیریت و ساختارهای معمول کلاسی هم بر ادراک خویشتن دانش آموزان از کفایت و کنترل خود تاثیر بگذارد.شیوه ی رایج معلمان در مواجهه با مسایل انگیزشی همچون برخورد ایشان با دیگر مسایل آموزشی است.یعنی ابتدا این مسایل را برای کلاس در نظر می گیرند و سپس آن را با یک یک دانش آموزان تطبیق می دهند.آشکارا است که دانش آموزان برای یادگیری به آموزش نیاز دارند برای افزایش انگیزش درونی دانش آموزان در امر یادگیری ضروری است تا ادراک کنترل ایشان آسیب نبیند.همچنین برای تداوم این مهم می بایست آن ها فرصت داشته باشند تا اهداف تحصیلی خود را انتخاب کنند و بر آ ها حاکمیت داشته باشند.