بازخوانی تجربه زنان از خانواده و اجتماع در رمان دهه ۸۰ شمسی : تحلیل جامعه شناسانه سه رمان زنانه

در چند دهه گذشته به دنبال تغییرات گسترده سیاسی و اجتماعی و هم چنین تغییر نگرش جامعه نسبت به مسائل و جایگاه زنان، داستان نویسان توجه خاصی به موضوع زنان داشته اند و نوع نگرش جامعه به هویت و حقوق زنان را در آثارشان نمود داده اند. چهره زنان در ادبیات معاصر ایران پررنگ و متفاوت از ادبیات کلاسیک گذشته است؛ در نتیجه بررسی سیمای زنان در ادبیات و جامعه ضروری می باشد. زویا پیرزاد، فریبا وفی و سارا سالارکیا از نویسندگان توانای ادبیات معاصر داستانی هستند که زن در آثارشان نقش محوری و کانونی دارد؛ لذا در این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی سعی شده است با توجه به سه رمان معتبر و پرفروش دهه ۸۰ شمسی که شخصیت های اصلی آنان را زنان تشکیل می دهند، به درک مسائل و دغدغه های زنان این رمان ها به عنوان نمایندگان آن نسل و نیز چگونگی بازنمایی تجربه های آنان پرداخته شود. هم چنین شخصیت پردازی زنان رمان ها از منظر تحلیل محتوایی مورد بررسی قرار می گیرد. یافته های پژوهش نشان می دهد که زنان این رمان ها دچار مسائل و دغدغه های روزمرگی، تنهایی، عدم اعتماد به نفس، توجه به گذشته، احساس ترس و ناامنی، ناخشنودی از زندگی زناشویی و گمگشتگی هویت زنانه شان هستند که در نهایت با اراده در صدد رفع و حل مسائل زندگی فردی و اجتماعی و تثبیت جایگاه خود برمی آیند. هم چنین فضای حاکم بر این رمان ها که نماینده اجتماع آن دهه می باشند بیانگر جلوه های مردسالاری، اعتقاد به برتری مرد، نگرش منفی جامعه به زن، ضعف جایگاه زنان و نوعی بازیابی هویت زنانه می باشد

کلیدواژه ها:

زن ، اجتماع ، خانواده ، تجربه زنانه ، نقد جامعه شناختی ، رمان