تحلیل رمان زیبا صدایم کن از منظر شگردهای سه گانه اضطراب بنیادی هورنای

چکیدهکارن هورنای (۱۸۸۵- ۱۹۵۲) چگونگی تربیت فرزندان و آسیب های آن را در خانواده روان رنجور با رویکردهای سه گانه مهرطلبی، انزواطلبی و جاه طلبی، اضطراب بنیادی می نامد. علت های پیدایش اضطراب بنیادی، شیوه های تاکتیکی آن در برخورد با محیط اجتماعی و کارکرد هر یک بر روان شخصیت های اصلی رمان «زیبا صدایم کن» در پژوهش پیش روی به روش توصیفی- تحلیلی تبیین شده است، چنانکه زیبا در برابر ناپدری که از وی بهره کشی می کند، مادری معتاد که پایبند زندگی نیست و پدری ستیزه گر که به علت جنون ادواری در آسایشگاه بستری است، یک تیپ بهنجار در برابر پدر است، چون گاهی مهرطلب و گاهی منزوی و نیز برتری طلبی وی با نیازش به پیشرفت هم سوی است، اما پدر و مادر و نیز ناپدری شخصیت هایی جاه طلب هستند که عامل اضطراب بنیادی در زندگی زیبا شده اند؛ بنابر این، زیبا از حاشیه امن در خانه برخوردار نیست، بلکه وی و پدرش تحت تاثیر تاکتیک های اضطراب بنیادی برای مهار بحران های روان رنجوری در برابر تنش های محیطی هستند، چنانکه پدر، مادر و ناپدری شرایط امن محیط خانه و خانواده را هر یک به شیوه ای در تمام موقعیت ها غصب می کنند و زیبا با بحران روان رنجوری در خانواده مواجه است؛ بنابر این، زیبا شخصیتی واقعگرا و غیر عصبی است که اضطراب اساسی را کنترل می کند، در برابر شرایط محیطی و جایگاه اجتماعی افراد منعطف است و بین خود، محیط و سه شگرد متضاد دفاعی تعادل می آفریند تا با اتکای به خود واقعی و حذف خود ایده آلی رشد کند، در مسیری به هنجار باشد و به خود و دیگران آسیب نزند.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: فرهاد حسن زاده ، رمان زیبا صدایم کن ، کارن هورنای ، روانکاوی اجتماعی ، اضطراب بنیادی