تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی در دوران ابتدایی

مهارت های ارتباطی از جمله عوامل کلیدی در رشد اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان به شمار می رود. دوران ابتدایی به عنوان یکی از مهم ترین مراحل رشد کودکان، فرصت مناسبی برای آموزش این مهارت ها فراهم می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر بهبود تعاملات اجتماعی، پیشرفت تحصیلی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی گردآوری شده اند. یافته ها نشان می دهد که آموزش مهارت های ارتباطی از طریق برنامه های آموزشی ساختارمند می تواند موجب بهبود درک متقابل، تقویت همدلی، افزایش اعتماد به نفس و کاهش تنش های اجتماعی در محیط مدرسه شود. علاوه بر این، دانش آموزانی که تحت آموزش این مهارت ها قرار گرفته اند، توانایی بیشتری در حل تعارضات، بیان احساسات و همکاری گروهی از خود نشان داده اند. نتایج همچنین نشان داد که معلمان و والدین نقش مهمی در آموزش و تقویت مهارت های ارتباطی کودکان دارند و هماهنگی بین این دو گروه می تواند تاثیر این آموزش ها را دوچندان کند. بر این اساس، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی ویژه ای برای ارتقای مهارت های ارتباطی در مدارس ابتدایی تدوین و اجرا شود تا زمینه ساز رشد اجتماعی و تحصیلی پایدار دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، دوران ابتدایی ، تعاملات اجتماعی ، پیشرفت تحصیلی ، آموزش مدرسه ای ، همدلی ، حل تعارض ، رشد اجتماعی ، نقش معلم ، نقش والدین.