بررسی فاکتور بازی بر آموزش و تربیت دانش آموزان

بازی عمده ترین شکل فعالیت کودک و مناسب ترین آن برای بروز و رشد استعداد و خلاقیت او به شمار میرود. بازی نقش بزرگی در زندگی و رشد کودک دارد ضمن بازی بسیاری از خصوصیات مثبت در او پرورش می یابد. آغاز رشد آفرینندگی و خلاقیت در کودکان در سنین آمادگی و پیش از دبستان است. در این سن فعالیت کودک نسبت به دوران خردسالی تغییر مییابد و روابط جدیدی میان تفکر و عمل وی پدید می آید و احساس نشاط و سرزندگی بعد از بازی میتواند راهگشای حل بسیاری از مشکلات باشد بازی موجب شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت در کودکان میشود بازی در واقع ماکت و بدل زندگی واقعی است در مقیاس کوچک برای دورانی که انسان این اشرف مخلوقات هنوز طفل است یکی از فعالیتهای لذت بخش و سازنده برای همه به ویژه برای کودکان و نوجوانان بازی است. کودکان از طریق بازیها که با هیجان همراه است زندگی در دنیای آینده را تمرین میکنند. ویژگی های هر بازی و فایده های آن در رشد همه جانبه ی قوای ذهنی ،جسمی شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده است توجه تعداد زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش آن در امر آموزش کودکان معطوف شود بازی برای درمانگران وسیله مناسبی است تا به دنیای کودکان راه یابند و آن را بهتر بشناسند و به مشکلات آنان بی ببرند. بازی با گشودن مسیری نو در یادگیری میتواند نقش بارزی در بهبود زندگی ایفا کند و در کمک به معلمان برای مدیریت بهتر کلاس راندمان آموزشی را نیز افزایش دهد بازی در رشد آفرینندگی نقش فعالی دارد و موجب حرکت و به کارگیری ذهن در کسب تجربه و حل مساله میشود برانگیختن ذوق و علاقه شاگرد به وسیله بازی تفکر همگرا را در ذهن سبب میشود.

کلیدواژه ها:

فاکتور بازی کودکان ، آموزش ، تربیت ، رشد