چشمه کارستی »کانی بل « پاوه و مدیریت منابع آب

چشمه »کانی بل « پاوه ، یکی از پدیده های ژئومورفولوژیک شاخص زاگرس چین خورده در واحد کرمانشاه و از منابع آبی کارستی قابل توجه در این منطقه ، محسوب می شود که در ۳۵ کیلومتری شمال پاوه و در مجاورت روستای هجیج و رودخانه سیروان و سد داریان، واقع شده است . مخزن آبی چشمه کانی » بل «، عمدتا در سنگ آهک های سازند داریان و تا حدودی تناوب های شیلی سازند گدوان، توسعه یافته است . عوامل موثر بر پیدایش این مخزن کارستی ، در ابتدا، حرکات کوه زایی متاخر و سپس عوامل ناشی از تکتونیک و گسلش های عمده و متعدد در این ناحیه می باشد که منجر به جابجایی و حرکت لایه های آهکی شده و روند توسعه کارست را تسریع کرده است . گسل این ناحیه از نوع شیب لغز بوده و منجر به جابجایی لایه های سنگ آهک ،چرت، رادیولاریت و سنگ آهک های االیتی ، در مجاورت هم شده که موقعیت را برای تشکیل یک رژیم فرسایشی شدید و توسعه یک آبخوان کارستی ، فراهم کرده است سازند. گدوان یکی از سازندهای زمین شناسی گروه خامی در زاگرس با سن کرتاسه پیشین ( آپتین -آلبین )، می باشد، این سازند، عمدتا از شیل های خاکستری مایل به زرد یا سبز با م یانلایه های خاکستری از سنگ آهک رسی ، تشکیل شده است . سازند داریان نیز یکی از سازندهای آهکی زاگرس به سن کرتاسه پیشین (آپتین -آلبین ) می باشد. این جستار به مدیریت منابع آب چشمه کانی بل پاوه با دیدگاهی هیدروژئولوژیکی ، می پردازد.

کلیدواژه ها:

ژئومورفولوژی کانی ، بل ، گسل ، کارست ، سازند داریان ، سازند گدوان ، مدیریت منابع آب