عنوان اقدام پژوهی: چگونه توانستم مشکل کم رویی دانش آموز پایه دوم را کاهش دهم؟

کم رویی یکی از مشکلات شایع در میان دانش آموزان است که می تواند تاثیرات منفی بر تعاملات اجتماعی، پیشرفت تحصیلی و اعتمادبه نفس آنان بگذارد. در این اقدام پژوهی، با هدف کاهش کم رویی یکی از دانش آموزان پایه دوم، علل و عوامل تاثیرگذار بر این مشکل بررسی و راهکارهایی عملی ارائه شد. داده ها از طریق مشاهده رفتار دانش آموز در کلاس، مصاحبه با والدین و معلمان و تحلیل محیط اجتماعی و روانی او جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که کم رویی این دانش آموز ناشی از ضعف اعتمادبه نفس، تجربه های ناخوشایند قبلی، و ترس از اشتباه کردن در جمع است.برای رفع این مشکل، مجموعه ای از راهکارهای آموزشی و تربیتی طراحی و اجرا شد. این راهکارها شامل استفاده از فعالیت های گروهی مانند بازی های تعاملی و پروژه های گروهی، داستان گویی با محتوای تقویت اعتمادبه نفس، برگزاری نمایش های ساده و تشویق کلامی و غیرکلامی بود. همچنین، محیطی صمیمی و بدون استرس برای دانش آموز فراهم شد تا او بتواند در یک فضای حمایتی به رشد و پیشرفت دست یابد.پس از اجرای این برنامه ها در طول یک ماه، تغییرات قابل توجهی در رفتار دانش آموز مشاهده شد. او توانست در فعالیت های کلاسی مشارکت بیشتری داشته باشد، ارتباط موثرتری با هم کلاسی ها برقرار کند و میزان اعتمادبه نفس خود را افزایش دهد. نتایج نشان داد که استفاده از روش های خلاقانه و تعامل محور در کنار تقویت مثبت، تاثیر چشم گیری در کاهش کم رویی دانش آموز داشته است.

کلیدواژه ها:

کم رویی ، دانش آموزان پایه دوم ، اعتمادبه نفس ، فعالیت های گروهی ، تعاملات اجتماعی ، اقدام پژوهی