شرط تحدید تمکین و مصادیق آن در ازدواج

خانواده با اهمیت ترین رکن یک جامعه به حساب می آید. بر اساس فقه و حقوق ایران با انعقاد ازدواج هر یک از زن و مرد وظایفی را بر عهده دارند که لازم است در ایفای آن تمام تلاش خود را انجام دهند به نحوی که هدف قانونگذار از تعیین این تکالیف ، رسیدن آن ها به سعادت و محکم نمودن نهاد خانواده به عنوان اصلی ترین نهاد اجتماعی می باشد.عقد نکاح در زمره عقود مستمر می باشد و حقوق و تکالیف ناشی از آن لازم است در طی زمان مورد توجه واقع شود.بر اساس ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی ، به محض این که نکاح به صورت صحیح انجام شد رابطه زوجیت بین طرفین برقرار و حقوق و تکالیف زوجین در برابر هم واقع می شود.در غالب عقود این امکان وجود دارد که یکی از طرفین از انجام تکلیف هایی که به صورت قانونی بر عهده گرفته است خودداری نماید ، که عقد نکاح هم مستثنی از این قاعده نمی باشد.حال این امکان وجود دارد که زوج یا زوجه از انجام تکلیف هایی که به صورت شرعی و قانونی بر عهده دارد ، کوتاهی نماید.دعاوی مختلف گویای این است که موضوع تمکین محور قابل توجهی در اختلافات بین زوجین است و هم ریشه دینی داشته و هم در قانون مطرح است و به واقع ظرفیت آن را دارد که بسیاری از اختلافات زوجین در محدوده آن قرار بگیرد.چنان چه از عنوان مقاله ، تحلیل شرط تحدید تمکین در فقه و حقوق ایران ، بر می آید ،آن چه در این مقاله مورد بررسی واقع گردیده ،تمکین و شرط تحدید آن است.در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و منابع کتابخانه ای در درجه اول محدوده تمکین را مورد بررسی قرار داده و در درجه دوم سعی بر شناسایی شرط تحدید تمکین و امکان پذیر بودن آن است.

کلیدواژه ها:

: خانواده ، ازدواج ، تمکین ، شروط ، شروط تحدید تمکین