بررسی نقش اهرم های کنترل استراتژیک (سایمونز) بر مزیت رقابتی با نقش میانجی عملکرد نوآورانه

هدف از این مطالعه تعیین این بود که آیا اجرای نظام های کنترل سایمونز(کنترل تشخیصی، کنترل تعاملی، کنترل اعتقادی و کنترل مرزی) بر مزیت رقابتی با واسطه عملکرد نوآورانه تاثیر دارد یا خیر. با توجه به اینکه اکثر مقالات منتشر شده عمدتا حول مزیت رقابتی و نوآوری متمرکز شده اند.جامعه آماری این پژوهش مدیران و کارشناسان شرکت های بیمه استان اردبیل به تعداد ۱۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده از جدول مورگان به تعداد ۲۹۱ نفر انتخاب شدند می باشد. برای جمع آوری داده ها ترکیبی از پرسش نامه های استاندارد و پرسشنامه-های محقق ساخته ای که روایی صوری و محتوایی آن توسط گروهی از صاحب نظران مورد بررسی و تایید قرار گرفت استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار SMART-PLS و با استفاده از آزمون t و ضرایب مسیر نشان داد؛ که نظام های کنترلی سایمونز بر عملکرد نوآورانه و مزیت رقابتی تاثیر مثبت و معنی داری دارد و همچنین عملکرد نوآورانه بر مزیت رقابتی تاثیر مثبت و معنی داری داشته است. فرض اصلی این پژوهش یعنی تاثیر نظام های کنترل سایمونز بر مزیت رقابتی با متغیر میانجی عملکرد نوآورانه پذیرفته شد. بدان معنا که ۴۶% از اثر کل نظام های کنترلی بر مزیت رقابتی از طریق متغیرمیانجی عملکرد نوآورانه ایجاد شد. استفاده موثر از اهرم های کنترل استراتژیک به مدیران بیمه کمک می کند تا ابتکارات محیطی، اجتماعی و اقتصادی شرکت را هماهنگ کنند، که به نوبه خود، عملکرد سازمانی و مزیت رقابتی را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

اهرم های کنترل استراتژیک ، سایمونز ، مزیت رقابتی ، عملکرد نوآورانه