مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر شفقت و طرحواره درمانی بر احساس تنهایی و دشواری تنظیم هیجان در دختران نوجوان فراری

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 112

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HLSPCONF09_083

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1403

چکیده مقاله:

مقدمه: دختران فراری، به دخترانی گفته می شود که به دلایل مختلفی از خانه و خانواده شان فرار می کنند و به جامعه پناه می برند. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر آموزش تکنیک های شفقت محور و طرح واره درمانی تکنیک های شناختی و عاطفی در کاهش احساس تنهایی و بی نظمی هیجانی در دختران نوجوان فراری بود. روش پژوهش: در این پژوهش از طرح تک موضوعی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دختران نوجوان فراری (رده سنی ۱۹ -۱۲ سال) شهر تهران در سال ۱۴۰۲ مراجعه کننده به مرکز اورژانس اجتماعی تهران می باشد. روش نمونه گیری، نمونه گیری هدفمند است. هشت دختر (چهاردختر جهت رویکرد شفقت و چهار دختر جهت طرحواره) بر اساس معیارهای ورود و خروج به مطالعه به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های مقیاس تنهایی UCLA و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان را قبل و بعد از مداخله آموزشی تکمیل کردند و داده ها با استفاده از نمودارهای دیداری تجزیه و تحلیل شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل ۱۲ تا ۱۹ سال بودن و حداقل یک بار دوری از خانه، نداشتن اختلالات روانی شدید یا بیماری مزمن، علاقه مند بودن به دریافت خدمات آموزشی، گذراندن حداقل تحصیلات ابتدایی بود. معیارهای خروج نیز شامل مصرف داروهای روانپزشکی و شرکت در سایر برنامه های آموزشی و درمانی به طور همزمان بود. پس از انتخاب شرکت کنندگان، هماهنگی های لازم برای آموزش این افراد در سازمان بهزیستی تهران انجام شد.یافته ها: داده ها نشان دادند که آموزش مبتنی بر شفقت نسبت به تکنیک های شناختی و عاطفی طرحواره درمانی تاثیر بهتری در کاهش تنهایی و اختلال در تنظیم هیجان در دختران فراری دارد. همچنین تاثیر هر دو روش آموزشی بر کاهش احساس تنهایی و اختلال در تنظیم هیجانی دختران فراری نیز تایید شد. نتیجه گیری: استفاده از این روش های آموزشی به منظور کاهش مشکلات این گروه و همچنین جلوگیری از بروز این پدیده در سایر گروه های نوجوان توصیه می شود. با توجه به محدودیت زمانی و حضور کوتاه مدت این دختران در مرکز اورژانس اجتماعی تهران، جلسات آموزشی فشرده ای برگزار شد که ممکن است تاثیر زمان بر روند آموزش را کاهش دهد. بنابراین، بررسی های طولی و چند مرحله ای باید برای شناسایی سیر تحول و تاثیر روش آموزش تکنیک های مبتنی بر شفقت و آموزش فنون شناختی-رفتاری طرحواره انجام شود.

نویسندگان

گلی عابدینی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نفیسه محسنی منصور

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران

رودابه هوشمندی

استادیار ، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران