تحلیل تاثیر اقدامات درمانی به جای مجازات در کاهش بازگشت به جرم در حقوق جزا

بازگشت به جرم یکی از چالش های اساسی در نظام حقوق جزا است که نشان دهنده ناکارآمدی برخی از روش های مجازات سنتی در اصلاح و بازپروری مجرمان است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر اقدامات درمانی به جای مجازات های متداول بر کاهش نرخ بازگشت به جرم، به تحلیل عوامل موثر بر موفقیت این رویکرد می پردازد. نتایج نشان می دهد که اقدامات درمانی، از جمله روان درمانی، ترک اعتیاد، و توانمندسازی اجتماعی، می توانند از طریق رفع علل ریشه ای جرم و تسهیل بازگشت مجرمان به جامعه، نقش بسزایی در کاهش جرم ایفا کنند. این روش ها، علاوه بر کاهش بار زندان ها، به تقویت عدالت ترمیمی و پیشگیری از جرم کمک می کنند. برای اجرای موفقیت آمیز این رویکرد در نظام حقوقی ایران، تقویت زیرساخت های درمانی و فرهنگ سازی اجتماعی ضروری است.

کلیدواژه ها:

بازگشت به جرم ، اقدامات درمانی ، مجازات جایگزین ، عدالت ترمیمی ، قانون مجازات اسلامی ، توانمندسازی اجتماعی ، ترک اعتیاد ، روانشناسی جنایی ، پیشگیری از جرم.