تاثیر روش های انعطاف پذیری در آموزش و پرورش بر تطابق با نیازهای دانش آموزان

پژوهش حاضر، به بررسی تاثیر روش های انعطاف پذیری در آموزش و پرورش بر تطابق با نیازهای دانش آموزان می پردازد. در دنیای امروز، با توجه به تنوع نیازها و سبک های یادگیری دانش آموزان، استفاده از روش های آموزشی انعطاف پذیر به عنوان یک رویکرد موثر شناخته می شود. این تحقیق بر اساس یک مطالعه نیمه تجربی و با استفاده از پرسش نامه های استاندارد در میان ۳۰۰ دانش آموز در مقاطع مختلف تحصیلی انجام شده است. نتایج این بررسی نشان می دهد که روش های انعطاف پذیر آموزشی، مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، آموزش ترکیبی و یادگیری شخصی سازی شده، باعث افزایش مشارکت و انگیزه دانش آموزان می شود و به آنها کمک می کند تا به شیوه ای موثرتر و سازگارتر با نیازهای فردی خود یاد بگیرند. همچنین، یافته ها حاکی از آن است که این روش ها به کاهش اضطراب و استرس تحصیلی دانش آموزان منجر شده و بهبود عملکرد تحصیلی را به دنبال دارد. این پژوهش به اهمیت انطباق روش های آموزش با نیازهای خاص هر دانش آموز تاکید دارد و پیشنهاد می کند که معلمان و مدیران آموزشی باید توجه بیشتری به سهولت در تغییر دهی شیوه های تدریس بر اساس نیازهای متنوع دانش آموزان داشته باشند. با نگاهی به نتایج حاصل، می توان نتیجه گیری کرد که اجرای روش های انعطاف پذیر قادر است کیفیت آموزش و یادگیری را به طور قابل توجهی بهبود بخشد و زمینه ساز تجربه های آموزشی مثبت تری برای دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، انعطاف پذیری ، دانش آموزان