بررسی نقش معلمان در خلاقیت و نوآوری به دانش آموزان

خلاقیت دانش آموزان موضوعی است که دیدگاه های متفاوتی را در مورد چگونگی تعریف، پرورش و سنجش آن در دانشآموزان و معلمان در بر میگیرد. برخی از مزایای خلاقیت در مدارس این است که می تواند تفکر تخیلی را تحریک کند، دانش آموزان را در یادگیری خود مشارکت دهد و آنها را برای چالش های قرن بیست و یکم آماده کند. برخی از راهبردهایی که معلمان می توانند برای پرورش خلاقیت در مدارس استفاده کنند، ارائه رویکردهای آموزشی است که دانش و مهارت های دانش آموزان را افزایش می دهد، برنامه درسی را سازماندهی می کند تا گزینه ها، صدا و انتخاب را فراهم کند، و فعالیت های یادگیری مرتبط جالب و با ارزش را تنظیم کند .اندازه گیری خلاقیت کار ساده ای نیست، زیرا عوامل و ویژگی های زیادی بر آن تاثیر می گذارد. سه روش اصلی برای اندازهگیری خلاقیت پیشنهاد شده است: بهره خلاقیت (CQ)، روانسنجی، و رویکرد شخصیت اجتماعی. CQ شبیه ضریب هوشی است اما به جای هوش عمومی بر توانایی های خلاقانه تمرکز دارد. روانسنجی شامل استفاده از آزمونهای استاندارد شده است که جنبههای مختلف خلاقیت را اندازهگیری میکند، مانند تفکر واگرا، تفکر همگرا ،یا حل خلاقانه مسئله. رویکرد شخصیت اجتماعی به چگونگی تاثیر ویژگی های شخصیتی، انگیزه و عوامل محیطی بر خلاقیت می پردازد. هر روشی مزایا و محدودیتهای خود را دارد و هیچکدام از آنها نمیتوانند پیچیدگی کامل خلاقیت را به تصویر بکشند. مطالعه حاضر نقش معلمان در شکوفایی خلاقیت و نوآوری به دانش آموزان را مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، آموزش و یادگیری ، نوآوری ، پرورش خلاقیت