تاثیرگذاری هوش هیجانی بر کاهش استرس و افزایش راندمان تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش باهدف تاثیرگذاری هوش هیجانی بر کاهش استرس و افزایش راندمان تحصیلی دانش آموزان ابتدایی انجام شد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-اسنادی است که با روش کتابخانه ای و مروری بر منابع نظری مرتبط صورت گرفت؛ پس از تبیین مفاهیم و پیشینه ی تحقیق، به بررسی هوش و هوش هیجانی، مفهوم و مراحل تشکیل استرس، عملکرد تحصیلی و مفهوم پیشرفت تحصیلی پرداخته شد. نتایج این بررسی نشان داد که EQ یا هوش هیجانی یک نوع هوش غیر شناختی است که نشانگر توانایی فرد در مهارت هایی از جمله همکاری با سایر مردم، کاربرد احساسات در روابط و توانایی کنترل و رهبری سایر افراد می باشد. این هوش از اهمیتی بی بدیل در جای جای زندگی فرد برخورداست که یکی از این مکان ها، مدرسه است. در مدرسه با اینکه برخی دانش آموزان با اینکه از نظر درسی جزو دانش آموزان سطح A هستند ولی گوشه گیر بوده و توانایی کنترل و مدیریت احساس، ارتباط با دیگران و... را ندارند که می توان نتیجه گرفت این دانش آموزان از هوش شناختی بالا و هوش غیرشناختی پایینی برخوردار هستند. تحقیقات نشان می دهد که دانش آموزانی که دارای هوش هیجانی بالاتری هستند، بهتر می توانند استرس های مرتبط با محیط آموزشی را مدیریت کنند و در نتیجه، عملکرد تحصیلی بهتری از خود نشان می دهند. نتایج این مطالعه می تواند به معلمان و والدین کمک کند تا با تقویت مهارت های هوش هیجانی در دانش آموزان، به بهبود سلامت روانی و عملکرد تحصیلی آن ها کمک کنند. در نهایت، پیشنهاداتی برای برنامه های آموزشی و مداخلات روانشناختی ارائه می شود تا بتوان به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری در مدارس ابتدایی دست یافت.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، تربیت ، ابتدایی ، دانشگاه ، مدرسه.