بررسی و تحلیل راهکارهای پرورش هوش هیجانی در دانش آموزان ابتدایی و تاثیرات آن بر افزایش سازگاری اجتماعی آنها

هوش هیجانی به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد توانمندی های انسانی، نقشی کلیدی در موفقیت های فردی و اجتماعی ایفا می کند. توانایی تشخیص، درک، مدیریت و تنظیم احساسات نه تنها به فرد کمک می کند تا به طور موثر با چالش های روزمره مواجه شود، بلکه پایه گذار تعاملات اجتماعی سالم و سازنده است. در محیط مدرسه، جایی که دانش آموزان اولین تجربیات اجتماعی خود را شکل می دهند، پرورش هوش هیجانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.دوران ابتدایی به دلیل حساسیت رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی، فرصتی طلایی برای توسعه هوش هیجانی است. در این مقطع، دانش آموزان مهارت هایی مانند خودآگاهی، همدلی، مدیریت هیجان ها و مهارت های بین فردی را یاد می گیرند که مستقیما بر توانایی آن ها در سازگاری اجتماعی تاثیر می گذارد. پژوهش های متعددی نشان داده اند که دانش آموزانی که هوش هیجانی بالاتری دارند، نه تنها در محیط های اجتماعی بهتر عمل می کنند، بلکه از لحاظ تحصیلی و روان شناختی نیز موفق تر هستند.با وجود اهمیت هوش هیجانی، بسیاری از مدارس همچنان تمرکز خود را بیشتر بر آموزش مهارت های علمی و شناختی می گذارند و آموزش مهارت های هیجانی و اجتماعی به حاشیه رانده می شود. این در حالی است که عدم توانایی در مدیریت احساسات و برقراری ارتباط موثر با دیگران می تواند به مشکلاتی مانند پرخاشگری، انزوا، اضطراب اجتماعی و افت تحصیلی منجر شود. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی و تحلیل راهکارهای پرورش هوش هیجانی در دانش آموزان ابتدایی و تاثیرات آن بر افزایش سازگاری اجتماعی آنها پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که پرورش هوش هیجانی در دانش آموزان ابتدایی نه تنها به افزایش مهارت های اجتماعی و عاطفی آنان کمک می کند، بلکه موجب تقویت سازگاری اجتماعی، بهبود روابط بین فردی و کاهش رفتارهای ضد اجتماعی می شود. این فرآیند به دانش آموزان کمک می کند تا در مواجهه با چالش های اجتماعی و عاطفی، بهتر عمل کنند و به محیط مدرسه و جامعه سازگارتر شوند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سازگاری اجتماعی ، مهارت اجتماعی ، مدرسه ، دانش آموزان