بررسی تاثیر اعتبارات بانکی بر صادرات بخش صنعت کشور عراق

رشد بخش صنعت و توسعه صادرات غیرنفتی یکی از عوامل مهم در تامین ارز و افزایش درآمد ملی است. کاهش روزافزون منابع انرژی ازجمله نفت و نوسانات شدید درآمد صادرات نفتی در اثر تحریم­ها و مسائل سیاسی، اهمیت ویژه صادرات غیرنفتی را نشان می­دهد. در این ­راستا، بازارهای مالی نقش کلیدی در تامین مالی رشد و توسعه صادرات کشورها را بر عهده دارند. از طرفی، سیستم بازارهای مالی کشور عراق بانک محور است و نقش سیستم بانکی در تامین مالی سرمایه گذاری کشور عراق بسیار اهمیت دارد. بر این اساس، در این پژوهش به بررسی رابطه بین اعتبارات بانکی بر صادرات بخش صنعت کشور عراق پرداخته شده است. جامعه آماری در این پژوهش، ازنظر قلمرو مکانی کشور عراق و ازنظر قلمرو زمانی سال­های ۲۰۰۷- ۲۰۲۱ مدنظر قرارگرفته شده است. برای تخمین مدل تحقیق، ابتدا، آزمون دیکی- فولر و سپس، با استفاده از آزمون درون زایی وو- هاسمن، وضعیت متغیرهای از جهت درون­زا و برون­زا بودن بررسی و درنهایت با توجه به نتایج آزمون­ها مشخص گردید که برای تخمین مدل­های تحقیق باید از الگوی خود رگرسیون برداری استفاده شود. با توجه به نتایج برآوردهای بلندمدت مدل اول و دوم تحقیق تاثیر اعتبارات بانکی بر رشد بخش صنعت و نیز صادرات بخش صنعت مثبت و معنی دار است که معرف تائید فرضیه­های تحقیق است. بر اساس، نتایج تجزیه واریانس مدل­های تحقیق، بالاترین تاثیر بر رشد بخش صنعت و صادرات صنعت به ترتیب؛ از سمت متغیر سرمایه فیزیکی و اعتبارات بانکی است؛ بنابراین، به لحاظ تاثیر مثبت اعتبارات بانکی بر بخش صنعت بر رشد بخش صنعت و صادرات بخش صنعت، بهتر است، برنامه ریزان در مورد تخصیص و مدیریت منابع کشور عراق توجه خاص داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Keywords: bank credits ، non-oil export ، industry sector ، ARDL. ، اعتبارات بانکی ، صادرات غیر نفتی ، بخش صنعت ، الگوی خودرگرسیون برداری