بررسی شکاف تئوری و عمل در مدارس

شکاف میان تئوری و عمل در آموزش مدارس، یکی از چالش های اصلی نظام های آموزشی در سطوح مختلف است که می تواند تاثیرات منفی بر کیفیت فرآیند یاددهی و یادگیری داشته باشد. این شکاف زمانی رخ می دهد که تئوری های آموزشی، که در مراکز دانشگاهی و پژوهشی توسعه می یابند، به طور موثر در کلاس های درس پیاده سازی نمی شوند و به دلیل موانع مختلف مانند کمبود منابع، مقاومت معلمان، عدم هماهنگی سیاست ها و فقدان آموزش های مستمر برای معلمان، از کارایی لازم برخوردار نمی گردند. این مقاله به بررسی علل ایجاد شکاف میان تئوری و عمل در آموزش مدارس و ارزیابی رویکردهای مختلف برای کاهش این شکاف پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که یکی از مهم ترین عوامل این شکاف، عدم هم راستایی بین تئوری های آموزشی و نیازهای واقعی مدارس است. همچنین، عواملی مانند کمبود زیرساخت ها، مقاومت در برابر تغییر و عدم آموزش مستمر معلمان، از دیگر موانع پیاده سازی موفق تئوری ها در عمل محسوب می شوند. به منظور کاهش این شکاف، رویکردهایی چون آموزش مستمر معلمان، استفاده از فناوری های نوین آموزشی، بهبود تعاملات بین پژوهشگران و معلمان و پیاده سازی رویکردهای مشارکتی پیشنهاد شده اند. این رویکردها نه تنها به کاهش شکاف میان تئوری و عمل کمک می کنند، بلکه به بهبود کیفیت آموزش و پرورش در مدارس و ارتقای سطح توانمندی های معلمان نیز منجر می شوند.

کلیدواژه ها:

شکاف بین تئوری و عمل ، آموزش مستمر معلمان ، فناوری های نوین آموزشی ، رویکردهای مشارکتی