نقش مدارس ابتدایی در کاهش اضطراب دانش آموزان

اضطراب به عنوان یکی از شایع ترین مشکلات روان شناختی در کودکان، می تواند تاثیرات منفی عمیقی بر رشد عاطفی، اجتماعی و تحصیلی آن ها داشته باشد. هدف این پژوهش، بررسی نقش مدارس ابتدایی در کاهش اضطراب دانش آموزان و شناسایی عوامل موثر بر این فرایند بود. این مطالعه با استفاده از روش تحلیلی و مرور پژوهش های پیشین، به بررسی متغیرهای محیطی، آموزشی، روان شناختی و اجتماعی مرتبط با اضطراب دانش آموزان پرداخت. یافته ها نشان داد که طراحی مناسب فضای فیزیکی مدرسه، استفاده از روش های آموزشی تعاملی و مشارکتی، روابط صمیمانه و حمایتگرانه معلمان با دانش آموزان، برنامه های مشاوره ای و مهارت آموزی، و تقویت حمایت اجتماعی از سوی والدین و هم سالان از جمله عوامل کلیدی در کاهش اضطراب کودکان هستند. نتایج پژوهش بر اهمیت برنامه ریزی جامع در مدارس ابتدایی تاکید دارد و نشان می دهد که با هماهنگی بین معلمان،والدین و مشاوران می توان محیطی فراهم ساخت که در آن دانش آموزان احساس امنیت روانی بیشتری داشته باشند. توجه به ابعاد روان شناختی در کنار آموزش علمی می تواند به ارتقای سلامت روانی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، اضطراب ، مدارس ابتدایی ، موفقیت تحصیلی.