آموزش زبان فارسی به افراد دوزبانه یا چندزبانه

چندزبانگی در ایران به مناطق معدودی اختصاص نداردو این موضوع برای مسوالن آموزش و پرورش، حاوی پیام مهمی در زمینه تاکید بر تعلیم وتربیت ویژه افراد دوزبانه است. دانش آموزان غیرفارسی زبان در بدو ورود به مدرسه، زبان مادری خود را در برنامه فارسی پیدا نمیکنند زیرا سازماندهی محتوا و انتقال برنامهی درسی به دانش آموزان بر پایه زبان فارسی است که با تجارب قبلی دانش آموز پیوند ندارد. ارتباط غیررسمی درون مدرسهای میتواند به زبان مادری برقرار شود.این چنین گسستگی میان زبان مدرسه و زبان مادری دانش آموزان، ارتباط بر پایه انگیزه فردی را با دشواری مواجه می کند. یکی از علل افت تحصیلی در کشور ما خصوصا مناطقی که با گویش های محلی صحبت می کنند مشکل دوزبانه بودن کودکان این مناطق است. به دلیل اینکه نظام تعلیم و تربیت مابه مساله آموزش و زبان آموزی دراین مناطق آنچنانکه شایسته است ب ها نداده است این مورد درمقطع ابتدایی مشکلاتی را برای آموزگاران این مناطق بوجود آورده است که باعث بروز مشکلاتی از جمله افت تحصیلی – بی علاقگی دانش آموزان نسبت به درس و مدرسه و ترک تحصیل شده است. البته این مشکل کل مناطق دوزبانه را شامل نمی شود بلکه کودکانی راشامل می شود که فقط به زبان مادری خود می توانند صحبت کنند و هیچگونه آشنایی بازبان معیاریعنی زبان فارسی ندارند و متاسفانه در مساله آموزش هم در آموزش معلمان و هم تعیین محتوای کتاب ها و هم زمان تدریس و روش های تدریس به این مناطق و مشکلات این دانش آموزان کمتر توجه شده است و اگر مطلبی هم در کتاب های غیردرسی آمده است در لابه لای حجم وسیعی از مطالب دیگر گنجانده شده است که دسترسی به آن ها بسیار مشکل است.

کلیدواژه ها:

زبان فارسی ، افراد دوزبانه ، اموزش ، چندزبانه