آموزش زبان عربی و نقش آن در تربیت دینی دانش آموزان: نگاه به قرآن و حدیث

آموزش دینی دینی در ایران نقش مهمی در شکل گیری شخصیت و اخلاق نسل جوان دارد. برنامه درسی تعلیمات دینی دینی نه تنها معارف دینی را آموزش می دهد، بلکه هدف آن تشکیل دانش آموزانی است که بتوانند ارزش های دینی را در زندگی روزمره خود به کار گیرند. این مقاله به بررسی نقش برنامه درسی در توسعه ارزش های تربیت دینی دینی در مدارس و مدارس تلفیقی دینی‎ (SIT) ‎می پردازد. این پژوهش با مطالعه ادبیات و روش تحقیق کیفی توصیفی به بررسی چگونگی ادغام مفهوم تربیت یعنی تربیت جامع و شخصیت سازی در برنامه درسی تعلیم و تربیت دینی می پردازد. داده های اولیه از طریق مصاحبه و مشاهده با شرکت کنندگان در مدارس به دست آمد. نتایج نشان می دهد که برنامه درسی علیرغم چالش هایی که در اجرای آن وجود دارد، مانند سازگاری با ارزش های دینی معاصر و سازگاری با سبک های یادگیری دانش آموزان، در شکل دهی شخصیت دانش آموزان با صداقت و پایبندی به ارزش های دینی موفق بوده است. این مقاله به درک اهمیت تربیت دینی دینی در شکل دهی نسل جوانی که با تمسک به ارزش های دینی آماده رویارویی با چالش های روزگار است، کمک می کند‎.‎

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، زبان عربی ، قرآن ، حدیث