تغییر مدیریت رفتار در سیستم آموزشی

آموزش یکی از محورهای اصلی مدیریت منابع انسانی در همه سازمان هاست که البته در تعبیر دانش مدیریت رفتار سازمانی در صورتی آموزش مفید است که منجر به تغییر رفتار در آموزش گیرنده باشد، که این تغییر رفتار زمانی حتی رفتارهای ذهنی و شخصی را نیز شامل می شود. بر مبنای نظریه عمومی سیستم ها رفتار انسان در چارچوب یک سری متغیرهای تاثیر گذار بر یکدیگر شکل می گیرد و یا تغییرمی کند و تغییر یک زیر مجموعه از سیستم بقیه اجزاء سیستم را متاثر می کند.با توجه به این که سیستم مدیریت منابع انسانی حداقل در چارچوب مدل نگارنده از چهار زیر سیستم عمده شامل: سیستم جذب و تامین منابع انسانی، سیسستم نگهداری ( جسمی و روانی) سیستم آموزش و بهسازی و سیستم بکارگیری، تشکیل میشود (شکل زیر)حتی اگر بهترین شیوه های آموزشی به کار گرفته شود اگر بقیه تدابیر مطرح شده مورد توجه قرار بگیرد، آموزش آثار مورد انتظار خود را که همان تغییر رفتار است به جای نخواهد گذاشت. اینگونه تمایلات سیستمی در نمودار سیستم مدیریت منابع انسانی کاملا مشخص است. نمونه ای از آموزشهایی که آثار آن چندان قابل لمس نیست همایش ها، سمینارها و کنفرانس های آموزشی متعددی است که با هزینه های سنگینی و به تعداد زیاد هر سال انجام میشود ولی از آثار آن حتی برگذارکنندگان این همایش ها اطلاعی در اختیارندارند.یکی از راه هایی که آنان، زمینه ساز موفقیت سازمان در نظر می آورند، شرکت دادن کارکنان در دوره های آموزشی است.مدیران بر این باورند که دوره های آموزشی می تواند قابلیت های دانشی و مهارتی و نگرش مناسبی را در کارکنان پرورش دهند. با این همه، گاه عوامل زمینه ساز تغییر رفتار و کارکنان را مورد غفلت قرار می دهند؛ که چنین غفلتی تمام کوشش های آنان را در راستای موفقیت سازمان با ناکامی رویارو می سازد.

کلیدواژه ها:

تغییر رفتار ، مدیریت آموزشی ، مدیریت منابع انسانی ، دانش