تبیین اندیشه های ایرانی- اسلامی در معماری تکایا و حسینیه

«پرستش» از پایدارترین تجلیات روح آدمی و در عین حال از اصیل ترین ابعاد وجود بشری ا ست که به گمان برخی علمای دین شناسی به صورت «یگانه پرستی» و «توحید» بوده است که انواع حسینیه و تکایا از مهمترین انها بوده است. روش پژوهش حاضر «توصیفی» و «تحلیلی» همراه با روش مطالعات کتابخانه ای بوده است. در مقاله حاضر به بررسی دلایل ماندگاری حسینیه ها و تکایا و نحوه تاثیرپذیری کالبد آن ها از اقلیم های مختلف پرداخته شده و نکاتی چند در این رابطه پس از بررسی مورد اشاره قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان داده که در طرح ریزی و طراحی تکایا تقریبا الگوی مشخصی دیده می شود. تکیه ها در فرم سنتی آن؛ فضایی باز و عمومی است که فضای مربعی شکلی در تقاطع دو و یا چند گذر اصلی و فرعی قرار دارد. در اقلیم گرم و خشک تمامی ورودی ها به آن، به صورت گذرهای سرپوشیده است. از نقطه نظر بافت شهری نیز تکایا در داخل بافت مسکونی قرار گرفته اند و ارتباط نزدیکی با باهمستانها و محلات شهری دارند.

کلیدواژه ها:

حسینیه ، اندیشه ایرانی - اسلامی ، فرهنگ اسلامی.