مطالعه تاثیر فاضلاب شهری بر بعضی از پارامترهای ژئوتکنیکی خاک لندفیل شهر دهدشت

آلودگی خاک بواسطه ی فاضلاب شهری یکی از بزرگترین مشکلات زیست محیطی است. نفوذ فاضلاب به خاکهای زیرسطحی و منابع آب زیرزمینی، بررسی خصوصیات ژئوتکنیکی خاک را تبدیل به یکی از موضوعات مهم کنونی کرده است. در اثر فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی که بین آلاینده و خاک رخ میدهد خصوصیات ژئوتکنیکی خاک تغییر میکند. در پی آن، تغییر در خصوصیات فیزیکی و ژئوتکنیکی خاک می تواند سبب تغییر در خصوصیات مقاومتی لایه خاک شده و توان باربری خاک را کاهش می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی موردی آلودگی فاضلاب شهری شهر دهدشت با درصدهای مختلف آلایندگی و تاثیر اثر آن بر بعضی از خصوصیات ژئوتکنیکی خاک از قبیل رطوبت بهینه و حداکثر دانسیته خشک، حد خمیری، حد روانی و نشانه خمیری خاک محل جمع آوری فاضلاب شهری دهدشت می باشد. نتایج آزمایش ها نشان میدهد که با افزایش درجه آلودگی فاضلاب شهری در خاک محل تجمع فاضلاب شهر دهدشت، حداکثر دانسیته خشک خاک کاهش یافته و درصد رطوبت بهینه افزایش می یابد. همچنین با افزایش میزان آلودگی حد روانی و حد خمیری خاک کاهش می یابد که این امر می تواند نشان دهنده اثر کم شدن چسبندگی در حضور فاضلاب شهری در خاک ریزدانه رسی شهر دهدشت باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی فاضلاب شهری ، خصوصیات ژئوتکنیک ، حدود اتربرگ ، حداکثر دانسیته خشک ، رطوبت بهینه.