ارزیابی محدودیت های معماری سبز در سیستم های رتبه بندی؛ نمونه موردی: خاورمیانه

تقاضا برای پایداری به عنوان راه حلی قطعی برای تمام چالش های زیست محیطی الهام بخش این تحقیق برای تاکید بر اولویت افزایش بهره وری محیط زیست ساخته شده پایدار با هدف کاهش انتشار کربن با هدف بحث و نمایش ساختمان های پایدار امارات متحده عربی متحده (جدید و موجود) و ارائه اصول بهره وری انرژی به کار رفته در آن ها و عملکرد آن ها می باشد. در این مقاله به بررسی ارزیابی محدودیت های معماری سبز در سیستم های رتبه بندی با تاکید بر خاورمیانه پرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی با روش فراتحلیل است. یافته های تحقیق نشان می دهد که درحالی که امارات متحده عربی بر اساس رتبه بندی انجام شده توسط شورای ساختمان سبز ایالات متحده، درنظرگرفتن مصرف انرژی، انرژی های تجدید پذیر و مواد و مصالح بازیافتی، به عنوان کشور برتر از نظر ساختمان سبز در خاورمیانه و در میان ده کشور برتر در سطح بین المللی رتبه بندی می شود. توانایی نوآوری در زمینه سیستم های رتبه بندی جدید را دارند که به فرهنگ جوامع آن ها احترام می گذارد و نیز پایداری را به همراه سه بعد آن تحقق بخشیده اند، یعنی بعد محیطی که در تمام سیستم های رتبه بندی پیشین در مقوله های خاصی مانند انرژی، عملکرد، حرارتی انرژی، انرژی الکتریکی، پوشش ساختمان، مصالح و حفاظت از آب نشان داده شده، بعد اقتصادی که در مقوله های خاصی مانند بهره برداری و مدیریت، و عمل نوآورانه نشان داده شده، و خلاقیت این کشورها که به وضوح در بعد گمشده در سایر سیستم های رتبه بندی بین المللی ظاهر شده و در کشورهای خاورمیانه به شدت مورد نیاز است، و سرانجام، بعد اجتماعی که جنبه کلیدی موفقیت جوامع پایدار است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری ، معماری سبز ، سیستم های رتبه بندی.