هماهنگی بهینه رله در ریزشبکه در دو حالت متصل به شبکه و جزیره ای با استفاده از الگوریتم بهینه سازی تعادل

حالت های مختلف بهره برداری از ریزشبکه (متصل به شبکه و جزیره ای) باعث تغییر سطح اتصال کوتاه آن می گردد. از اینرو لحاظ یک تنظیم واحد برای رله های اضافه جریان در یک وضعیت بهره برداری از ریزشبکه، ممکن است برای شرایط دیگر کارآمد نباشد. در سال های اخیر پیشرفت رله های عددی این امکان را فراهم ساخته تا مشخصه های مختلفی را بر روی هر یک از رله ها ذخیره تا در شرایط لازم از آن بهره برداری نمود. هدف این مقاله ارائه یک رویکرد حفاظتی بدون کانال های ارتباطی برای ریزشبکه است. در این طرح به جای استفاده از طرح های تطبیقی، شرایط بهره برداری متصل به شبکه و جزیره ای هر دو با هم در نظرگرفته شده تا در نهایت تنظیمی انتخاب شود که در هر یک از این وضعیت ها به درستی عمل کند. برای کاهش زمان کارکرد رله ها مشخصه ای پیشنهاد گردیده که بر خلاف روش های استاندارد، از چهار متغیر برای تعیین زمان کارکرد رله-ها استفاده می گردد. تعیین تنظیمات بهینه رله ها در هر یک از شرایط نیازمند به کارگیری یک الگوریتم بهینه سازی مناسب است تا بهترین پاسخ را به عنوان تنظیم بهینه رله ها تعیین نموده و از گیر کردن در پاسخ های محلی اجتناب نماید. در اینجا از رویکرد بهینه سازی تعادل استفاده شده و نتایج آن با نتایج حاصل از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک مقایسه شده است. رویکرد پیشنهادی بر روی ریزشبکه ۱۴ شینه ارزیابی گردیده و کارآیی آن به اثبات رسیده است.

کلیدواژه ها:

حفاظت اضافه جریان تطبیقی ، ریزشبکه ، هماهنگی بهینه ، الگوریتم بهینه سازی تعادل