پروتکل های مسیریابی در شبکه بی سیم ناحیه بدن

مفهوم WBAN(شبکه بی سیم ناحیه بدن ) توسط Zimmerman در سال ۱۹۹۶ به جهان معرفی شد و به عنوان بهترین فناوری برای مراقبت های بهداشتی و نظارت دقیق بیمار ظاهر شده است. دلیل ضرورت و اهمیت استفاده از شبکه های حسگر بی سیم بدنی در محیط های پزشکی فرصت منحصر به فردی است که این شبکه ها ایجاد کرده است تا مراقبت های پزشکی از محیط های بیمارستانی به محیط های خانگی خود بیماران منتقل شود. WBAN ها متشکل از میکرو حسگرهای هوشمند هستند که قادر به پردازش و ارسال اطلاعات به ایستگاه پایه هستند. یک سیستم ۲۴ ساعته می باشد که به طور مداوم سیگنال هایی از قبیل فشار خون، سطح قند خون ، ضربان قلب و دمای بدن بیمار را نظارت می کند. و این داده ها را به پزشک ارسال می کند. سپس پزشک پس از مشاهده داده ها تصمیمات لازم را می گیرد. WBAN پیشرفت جدیدی هستند که در سال های اخیر برای افزایش کیفیت زندگی انسان با نظارت بر شرایط بیماران در داخل و خارج از بیمارستان ها، فعالیت های ورزشکاران، برنامه های کاربردی مورد استفاده قرار گرفتند. طراحی پروتکل مسیریابی برای ارتباطات موثر و عملکرد بالای شبکه بسیار مهم است.درطول مسیریابی داده ها ،WBAN ها با مشکلات مسیریابی مواجه می شوند. این مقاله معماری WBAN را توصیف می کند و به چالش های متعدد در زمینه مسیریابی موفق WBAN می پردازد و طیفی از روش های مسیریابی فعلی مورد استفاده در WBAN را دسته بندی و به طور خلاصه تحلیل می کند.

کلیدواژه ها:

شبکه بی سیم بدن ، پروتکل های مسیریابی ، امنیت ، WBAN