نقش و جایگاه مهارت های ارتباطی در بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مهارت های ارتباطی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. مهارت های ارتباطی شامل توانایی گوش دادن، سخن گفتن، همدلی، بازخورددهی و سایر ابعاد تعامل میان فردی است که در فرایند یادگیری و رشد تحصیلی دانش آموزان اهمیت ویژه ای دارد. بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت بر این باورند که بهبود روابط کلاسی و توانایی برقراری ارتباط موثر بین معلم و دانش آموز از یک سو و میان خود دانش آموزان از سوی دیگر، می تواند بستر مناسبی برای انگیزه مندسازی و درگیرسازی تحصیلی ایجاد کند. در این پژوهش، با تکیه بر مبانی نظری و شواهد تجربی داخلی، تاثیر مستقیم و غیرمستقیم مهارت های ارتباطی بر پیشرفت تحصیلی واکاوی شد. یافته ها نشان داد دانش آموزانی که سطح بالاتری از مهارت های ارتباطی دارند، بیشتر در فرایند یادگیری مشارکت می کنند، احساس تعلق به محیط مدرسه در آنان تقویت می شود و در نتیجه عملکرد تحصیلی بهتری از خود نشان می دهند. همچنین، مهارت های ارتباطی قوی به معلم کمک می کند تا جو همدلانه و حمایتی تری در کلاس شکل دهد و دانش آموزان را به فعالیت های گروهی و همکاری در یادگیری هدایت کند. بر اساس نتایج به دست آمده، توصیه می شود مدیران و سیاست گذاران آموزشی با طراحی کارگاه ها و برنامه های آموزشی ویژه برای تقویت مهارت های ارتباطی، از معلمان و دانش آموزان حمایت کرده و به بهبود کیفیت فرایند یاددهی–یادگیری یاری رسانند.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ، تعامل کلاسی