آموزش فناورانه در مدارس ابتدایی ایران، از توانمندسازی معلمان تا تحقق عدالت آموزشی

استفاده از فناوری های نوین در آموزش ابتدایی به عنوان یکی از راهبردهای کلیدی برای تحول در نظام آموزشی و کاهش نابرابری ها شناخته شده است. آموزش ابتدایی، به دلیل اهمیت اساسی در شکل دهی مهارت ها و توانمندی های پایه دانش آموزان، نیازمند بهره گیری از ابزارها و روش های بروز می باشد تا بتواند هم کیفیت یادگیری را ارتقا بخشد و هم محیط آموزشی را جذاب تر نماید. این پژوهش به بررسی تاثیر فناوری های آموزشی در بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری در مدارس ابتدایی ایران با تمرکز بر توانمندسازی معلمان و دستیابی به عدالت آموزشی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که فناوری های آموزشی، شامل ابزارهای دیجیتال و پلتفرم های یادگیری آنلاین ، می توانند کیفیت تدریس را بهبود داده و تعاملات سازنده میان معلمان و دانش آموزان را افزایش دهند. علاوه بر این، فناوری این امکان را فراهم می کند که شکاف آموزشی بین مناطق محروم و برخوردار کاهش یابد. با این حال، چالش های متعددی همچون کمبود زیرساخت های فناورانه در مدارس، عدم آگاهی و مهارت کافی معلمان، و نبود سیاست های حمایتی منسجم، از موانع اصلی پیش روی پیاده سازی این فناوری ها در نظام آموزشی است. این پژوهش تاکید دارد که موفقیت در به کارگیری فناوری های آموزشی مستلزم توانمندسازی معلمان از طریق آموزش های حرفه ای، توسعه زیرساخت های فناوری در مدارس و تدوین سیاست های حمایتی از سوی نهادهای دولتی و خصوصی است. در پایان، راهکارهایی برای اجرای اثربخش فناوری های آموزشی، از جمله برگزاری دوره های تخصصی برای معلمان و فراهم سازی ابزارهای دیجیتال در مناطق کم برخوردار، ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، آموزش ابتدایی ، توانمندسازی معلمان ، عدالت آموزشی ، تحول آموزشی