بررسی تجربی جذب انرژی در سازه های مشبک با سلول های ری انترنت تحت بارگذاری شبه استاتیکی

بر خلاف مواد معمولی که دارای نسبت پواسون مثبت هستند، سازه هایی با نسبت پواسون منفی وجود دارند که وقتی به صورت طولی کشیده می شوند، در جهت جانبی منبسط می شوند. این مواد که به عنوان مواد آگزتیک شناخته می شوند، دارای خواص ویژه و مهمی هستند که یکی از مهم ترین این خواص، خاصیت جذب انرژی در آنها می باشد. این ویژگی سبب شده است که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرند. در این مقاله به بررسی سازه های جاذب انرژی با ساختار مشبک پرداخته شده است. ساخت سازه های مشبک سه بعدی عملا همراه با چالش های گوناگونی است، اما امروزه می توان با استفاده از فناوری ساخت افزایشی عمده سازه های مشبک سه بعدی را از جنس های مختلف تولید کرد. در این مطالعه هر دو نمونه با استفاده از فناوری ساخت افزایشی و از جنس پلیمر ساخته شده اند، نمونه های ساخته شده تحت آزمون فشار شبه استاتیکی قرار گرفته شده و نتایج این آزمایش ها برای هر دو نمونه در شاخص های ارزیابی مختلف مقایسه شده اند و نمونه بهتر در بین دو سازه معرفی شده است. سازه مشبک دوم، سازه تقویت شده از سازه مشبک اولیه است. نتایج بدست آمده از آزمایش های انجام شده نشان می دهد، سازه تقویت شده نسبت به سازه اول به میزان ۲۶% جذب انرژی ویژه بیشتری دارد. همچنین سازه تقویت شده قادر به تحمل بار بیشتری در حین پدیده خرد شدن تحت بار فشاری شبه استاتیک می باشد.

کلیدواژه ها:

سازه های آگزتیکی ، جذب انرژی ، ساختار ری انترنت ، ساختار مشبک