مدل یابی علی اضطراب امتحان بر اساس کارکردهای اجرایی با نقش میانجی تنظیم هیجان در دانش اموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بهبهان

هدف این پژوهش مدل یابی علی اضطراب امتحان بر اساس کارکردهای اجرایی با نقش میانجی تنظیم هیجان در دانش اموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بهبهان بود پژوهش حاضر، بر حسب هدف کاربردی، از نظر نوع داده ها کمی، و از نظر نحوه اجرا توصیفی از نوع معادلات ساختاری بود جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بهبهان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۳۱۳۶ نفر بودند که نمونه آماری بر اساس جدول مورگان ۳۵۰ نفر از دانش آموزان دختر مدارس متوسطه دوم تشکیل داد. روش نمونه گیری نیز به صورت در دسترس بود. ابزار گردآوری داده پرسشنامه اضطراب امتحان فیلیپس(۱۹۷۸)، پرسشنامه تنظیم هیجان گرانفسکی و همکاران(۲۰۰۱)، پرسشنامه ی کارکردهای اجرایی بارکلی (۲۰۱۲) بود که در این پژوهش از سه خرده مقیاس خودمدیریتی زمان ، خودسازماندهی / حل مساله ، خودکنترلی / بازداری استفاده شده است. جهت بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS بود. نتایج نشان داد که بین کارکردهای اجرایی شامل( خودمدیریتی زمان، خودسازندهی، خودکنترلی) و تنظیم هیجان رابطه مستقیم، بین تنظیم هیجان و اضطراب امتحان رابطه معکوس، کارکردهای اجرایی شامل( خودمدیریتی زمان، خودسازماندهی، خودکنترلی) و اضطراب امتحان رابطه معکوس وجود دارد همچنین تنظیم هیجان در رابطه بین کارکردهای اجرایی شامل(خودمدیریتی زمان، خودسازندهی، خودکنترلی) و اضطراب امتحان دانش اموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بهبهان نقش میانجی دارد. به بیانی دیگر با توجاه به اینکه بین کارکردهای اجرایی و اضطراب امتحان رابطه معکوس وجود دارد تنظیم هیجان به عنوان نقش واسطه ای افزایشی، این رابطه را تقویت می کند.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، کارکردهای اجرایی ، تنظیم هیجان ، شهر بهبهان