بررسی رابطه سبک های تربیتی والدین با میزان همدلی ( همدردی) و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کرمانشاه سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های تربیتی والدین با میزان همدلی ( همدردی) و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کرمانشاه سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. که حدودا شامل ۱۰۰۰ نفر است. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از بین سه ناحیه آموزش و پرورش، ناحیه ۳ انتخاب و از بین مدارس این ناحیه تعداد ۳ مدرسه و از هر مدرسه سه کلاس انتخاب شدند و در نهایت با توجه به جدول مورگان تعداد ۲۷۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک تربیتی والدین بامریند (۱۹۹۱)، پرسشنامه همدلیجولیف و فارینگتون (۲۰۰۶)، انعطاف پذیری شناختی رشید و بیات(۱۳۹۸) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها نشان داد که سبک های تربیتی والدین با میزان همدلی (همدردی) و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان رابطه معناداری دارد. در نتیجه مشاوران مدرسه و روانشناسان کودک و نوجوان میتوانند در بررسی مشکلات انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان به سبک های تربیتی والدین و میزان همدلی آنها نیز توجه کنند.

کلیدواژه ها:

سبک های تربیتی والدین ، همدلی ( همدردی) ، انعطاف پذیری شناختی