بررسی رابطه بین چاقی با اختلالات تیروئیدی و خودایمنی

چاقی و اختلالات تیروئیدی ارتباط پیچیده ای با یکدیگر دارند که این ارتباط به ویژه در افراد چاق و در سنین مختلف، مانند کودکان و بزرگسالان، اهمیت بیشتری پیدا می کند. در کودکان مبتلا به هیپوتیروئیدیسم زیر بالینی، هیپرتیروتوپینمی ایزوله به طور شایع مشاهده می شود، اما معمولا این وضعیت به طور خود به خود و بدون نیاز به مداخله بهبود می یابد. در بزرگسالان چاق، به ویژه در زنان، افزایش سطح TSH و سایر اختلالات تیروئیدی به طور مکرر دیده می شود. این تغییرات به طور احتمالی ناشی از تاثیرات هورمون های جنسی و همچنین التهاب مزمن مرتبط با چاقی هستند. التهاب مزمن می تواند به طور مستقیم بر عملکرد تیروئید تاثیر گذاشته و در نتیجه به بروز اختلالات تیروئیدی منجر شود. علاوه بر این، لپتین، هورمونی که از بافت چربی سفید ترشح می شود، نقش مهمی در تقویت پاسخ ایمنی بدن ایفا می کند و می تواند زمینه ساز بروز بیماری های خودایمنی تیروئید باشد. به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان می دهند که درمان هیپرتیروتوپینمی در کودکان و بزرگسالان چاق نباید تنها با هدف کاهش وزن بدن انجام گیرد، بلکه باید به طور خاص به مدیریت اختلالات تیروئید و پیگیری دقیق وضعیت تیروئید در این گروه های سنی توجه شود. به ویژه در کودکان چاق، پایش و درمان زودهنگام هیپوتیروئیدیسم بسیار ضروری است و در بزرگسالان چاق نیز باید مدیریت دقیق اختلالات تیروئید در اولویت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اختلالات تیروئیدی ، هیپوتیروئیدیسم ، خودایمنی ، التهاب مزمن