مقایسه اثربخشی حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد با درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت خواب در افراد مبتلا به بی خوابی اولیه

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد با درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی برکیفیت خواب در افراد مبتلا به بی خوابی اولیه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به بی خوابی اولیه مراجعه کننده به کلینیک روانپزشکی خصوصی و مرکز خدمات جامع سلامت پیامبر اکرم (ص) بودند که در بازه زمانی دی تا اسفند سال۱۴۰۱ به این مراکز مراجعه کردند. حجم نمونه از طریق جدول کوهن ۴۸ نفر (۱۶نفر در هر گروه) تعیین، به صورت در درسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک کنترل گمارش شدند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ (۱۹۸۹) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از تحلیل آنوای آمیخته، آزمون های پس از تجربه و نسخه ۲۶ نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه های درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد با درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود کیفیت خواب در افراد مبتلا به بی خوابی اولیه موثر هستند و بین هر دو درمان در بهبود متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری وجود ندارد. درنتیجه، توصیه می شود درمانگران حوزه اختلالات خواب جهت بهبود این اختلال از هر دو درمان بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد ، درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، کیفیت خواب