بررسی رابطه بین اندازه استخوان بینی جنین در سونوگرافی سه ماهه اول و دوم بارداری با وقوع سندرم داون

مقدمه: طول استخوان بینی جهت تشخیص ناهنجاری­ های کروموزومی برای هر نژاد قومی متفاوت می­ باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی احتمال وقوع داون در موارد عدم رویت استخوان بینی جنین (NB) در سونوگرافی سه ماهه اول و هیپوپلازی استخوان بینی جنین در سه ماهه دوم بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی بین سال های ۹۹-۱۳۹۵ بر روی ۲۶۵ خانم باردار مراجعه کننده به کلینیک پریناتولوژی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شد. عدم رویت قطعی استخوان بینی جنین در سونوگرافی سه ماهه اول و یا هیپوپلازی استخوان بینی جنین (کوتاه تر از ۵ میلی متر یا زیر صدک ۵) در سونوگرافی سه ماهه دوم بارداری، معیار ورود به مطالعه بود. اطلاعات این افراد از پرونده استخراج و در چک لیست وارد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Stata (نسخه ۱۶) و آزمون کای دو، پیرسون و تست دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ­ها: در سونوگرافی سه ماهه اول ۸۳ نفر (۳/۳۱%) عدم رویت استخوان بینی گزارش شد که ۵۹ نفر (۱/۷۱%) دارای ژنتیک طبیعی، ۱۶ مورد (۳/۱۹%) سندرم داون و بقیه موارد سایر ناهنجاری­ها را داشتند. ۱۸۲ نفر (۷/۶۸%) دارای هیپوپلازی استخوان بینی در سه ماهه دوم بودند. از این تعداد، ۱۷۸ نفر (۸/۹۷%) از نظر کاریوتایپ طبیعی بودند و ۴ نفر (۲%) ناهنجاری­ های ژنتیک شامل سندرم داون، ادوارد، کلاین فیلتر و سایر ناهنجاری­ های کروموزومی را داشتند. بین وضعیت استخوان بینی جنین در سونوگرافی سه ماهه اول و ناهنجاری ­های ژنتیک ارتباط معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰p<). ارتباط بین هیپوپلازی استخوان بینی جنین در سونوگرافی سه ماهه دوم و نتایج ژنتیک از نظر آماری معنادار نبود (۱۰/۰=p). نتیجه ­گیری: عدم رویت استخوان بینی در سونوگرافی سه ماهه اول بارداری، شاخص مهمی در تشخیص ناهنجاری­ های ژنتیک می­ باشد، اما در بررسی­ های سه ماهه دوم نمی توان فقط به NB کمتر از ۵ به تنهایی اکتفا نمود.

کلیدواژه ها:

سونوگرافی ، طول استخوان بینی جنین ، غربالگری جنین ، هیپوپلازی