تاثیر بازی در یادگیری و رشد اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

بازی، یکی از اصلی ترین ابزارهای یادگیری و رشد اجتماعی کودکان، تاثیر عمیقی بر فرایند تربیتی و شخصیتی آنان دارد. در این مقاله، نقش بازی در یادگیری و رشد اجتماعی دانش آموزان ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی پژوهش، شناسایی تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم بازی بر توسعه مهارت های شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان است. یافته ها نشان می دهند که بازی، علاوه بر تقویت توانایی های شناختی مانند حل مسئله و خلاقیت، موجب افزایش تعاملات اجتماعی، ارتقای مهارت های ارتباطی و کاهش استرس می شود. همچنین، بازی های گروهی در مدارس، بهبود همکاری، اعتماد به نفس و روحیه جمع گرایی را در میان دانش آموزان تقویت می کند. این پژوهش با تمرکز بر بازی به عنوان یک ابزار آموزشی، اهمیت آن در نظام های آموزشی به ویژه دوره ابتدایی را برجسته می کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای انجام شده است. برای گردآوری داده ها، منابع علمی شامل کتاب ها، مقالات معتبر، پایان نامه ها و گزارش های پژوهشی مرتبط با موضوع بازی و یادگیری بررسی شدند.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی ، یادگیری ، رشد اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی ، مهارت های ارتباطی