نقش شهرداریها در ساماندهی و مدیریت ترافیک بافت مرکزی شهرها

افزایش روز افزون جمعیت و گسترش حمل و نقل، خیابانها و بزگراه های شهری، روز به روز شلوغتر و پرازدحام تر از گذشته می شوند علاوه بر این توسعه فیزیکی خیابان ها و بزرگراه ها در برخی ازمناطق(مانند هسته مرکزی شهر) غیر ممکن و در بسیاری از محل ها، پر هزینه و بی فایده است. یکی از مشخصه های سازمان فضایی ناموزون شهرهای کشور در حال حاضر، پدیده تراکم است که اثرات انکارناپذیری بر شتاب زدگی و اختلال رفتاری بر جای می گذارد. سرعت قابل توجه رشد شهرنشینی و نرخ های بالای مهاجرت های روستاشهری در دهه های گذشته البته به واقعیتی بلاتردید در جامعه بدل شده است. این واقعیت به وضوح مسائل عدیده ای را موجب گردیده که از آن جمله می توان به مشکلات مربوط به رفت و آمد و مدیریت ترافیک در کلانشهرها اشاره نمود. در همین راستا مدیریت ایمنی اولین و اساسی ترین ستون برنامه جهانی دهه اقدام برای ایمنی جاده ای است. ارتقای ایمنی جاده ای نیازمند رویکردی سیستمیک و برنامه ریزی شده است. استقرار یک سیستم موثر مدیریت ایمنی راه می تواند کشورها و سازمان ها را در حصول به این هدف یاری کند. همه کشورها قبل از ایجاد استراتژی ها، برنامه ها و پروژه های جدید ایمنی ترافیکی باید عملکرد خود را بررسی کنند. نتایج نشان می دهد تنها راهکار منطقی برای برون رفت از اینمعضل، توسعه حمل و نقل عمومی است. لذا در کشورهای توسعه یافته، عموما سیستم های حمل ونقل عمومی اعم از ریلی و جاده ای مشاهده می شود که با نظم خاصی به شهروندان خدمت رسانی می کنند. سیستم اولویت دهی چراغ به حمل و نقل عمومی که به اختصار بیان می شود

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، توسعه شهری ، ترافیک شهرها