بررسی تحولات معنایی زیارت در الهیات مدرن ( با تکیه بر مفهوم تقدس)

زیارت از مفاهیم مهم و پر سابقه در ادیان به شمار می رود. این مفهوم هماره با تقدس مکان در ارتباط بوده است لذا تحولات معنایی زیارت را می توان با رصد تغییرات معنای تقدس در دوره های مختلف الهیاتی دریافت. در الهیات سنتی تقدس مفهومی اکتشافی بوده و بر اساس تجلی خدا ومبدا غیبی تعریف می شد، اما در دوره مدرن مفهومی برساختی بوده و علاقه شخص یا گروهی از انسان-ها مکانی را مقدس کرده و سفر به آنجا زیارت معرفی می شود. آرامگاه شخصیت های هنری و سیاسی ، یادبودهای جنگی، اماکن خاص رسانه ای و کانون های انرژی از جمله مکان های زیارتی دوره مدرن با این مفهوم خاص به شمار می روند. در این زیارتها، زائر به هیچ وابستگی مذهبی پیشین نیاز ندارد و حتی ممکن است فقدان آن را اعلام نماید. بر اساس یافته های این تحقیق تحول معنایی زیارت در دوره جدید برآمده از برخی مبانی الهیات مدرن است که عبارتند از: تاکید بر درون بودگی خدا، عقل گرایی افراطی، فردگرایی، تجربه دینی و انسان گرایی.

کلیدواژه ها:

مکان مقدس ، زیارت ، گردشگری ، مدرنیسم ، تجربه دینی ، مکاشفه