ارزیابی آموزش خودمراقبتی به اعضای خانواده بیماران مبتلا به دیابت در شهر رودسر، ۱۳۹۷

زمینه: دیابت پنجمین علت مرگ و میر در جوامع غربی و چهارمین دلیل مراجعه مکرر به پزشک است. همچنین، دیابت شایع ترین بیماری ناشی از اختلالات متابولیک است و عوارض این بیماری نه تنها فرد مبتلا، بلکه اعضای خانواده بیماران را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.اهداف: هدف از این مطالعه ارزیابی آموزش خودمراقبتی برای اعضای خانواده بیماران مبتلا به دیابت در شهر رودسر در سال ۱۳۹۷ بود.روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها توصیفی-تحلیلی بود. جامعه آماری شامل اعضای خانواده بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر رودسر در سال ۱۳۹۷ بود که از میان آنها، ۳۰۰ نفر بر اساس معیارهای ورود به مطالعه به روش نمونه گیری طبقه ای سیستماتیک انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. در خصوص تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس یک طرفه، تی مستقل و آزمون تعقیبی توکی) استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد که در بعد رژیم غذایی، رفتار خودمراقبتی، بالاترین امتیاز با میانگین ۶۳۶.۷ در میان شرکت کنندگان مطلوب به دست آمد (P<۰.۰۰۱)، در بعد فعالیت فیزیکی، میانگین امتیاز وضعیت شرکت کنندگان نامطلوب و در بعد کنترل قند خون نیز معنادار و مطلوب بود. همچنین مشخص شد که وضعیت تاهل و سن با رفتارهای خودمراقبتی رابطه معناداری دارند. به طوری که در میان افراد متاهل ۳۰ تا ۴۰ سال، انجام رفتارهای خودمراقبتی شایع تر بود.نتیجه گیری: با استفاده و مراجعه به یافته ها می توان در زمینه سیاست گذاری و برنامه ریزی نظام سلامت برای بهبود سلامت اعضای خانواده بیماران مبتلا به دیابت تصمیم گیری کرد.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ، دیابت ، رژیم غذایی ، بیماران دیابتی