بررسی عدم امنیت اجتماعی دختران ۱۳ تا ۱۷ ساله در جامعه بیرون از خانواده

احساس امنیت اجتماعی، از موقعیت و جایگاه برجسته ای در برنامه ریزی های کشوری برخوردار است که دست یابی و پایدار سازی آن نیازمند مفدمات و زمینه های پیچیده ای بوده و آسیب پذیری یا زوال آن نیز. معلول زمینه ها و عوامل متفاوتی است. این پژوهش با هدف سنجش میزان احساس امنیت اجتماعی شهروندان کرجی و عوامل موثر بر آن بر روی ۳۸۴ نفر از دختران شهر کرج با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، روش پیمایش و تکنیک برسشنامه انجام شده است. وجود رابطه بین پایگاه اجتماعی- اقتصادی با احساس امنیت اجتماعی با ضریب همبستگی تایید گردید. همچنین وجود رابطه بین اعتماد اجتماعی و گرایش به مشارکت در تامین امنیت با ضریب همبستگی ۰/۳۱۱ تایید گردید. با توجه به نتایج به دست آمده بیشتر شهروندان میزان احساس امنیت اجتماعی خود را متوسط و پایین دانسته اند و از میان چهار شاخص در نظر گرفته شده برای احساس امنیت اجتماعی (جانی، مالی، فکری و جمعی امنیت مالی و جانی، میانگینی به مراتب بیشتر از امنیت فکری و جمعی را دارا می باشند. مقدار R۲ در رابطه رگرسیونی ۰/۲۹۳ به دست آمد که نشان دهنده این است که متغیرهای وارد شده در مدل، فقط ۲۹/۳ درصد از تغیرات متغیر وابسته را تبیین می کنند و بیشترین میزان تاثیر بر متغیر احساس امنیت اجتماعی را نیز پایگاه اجتماعی- اقتصادی و اعتماد اجتماعی دار میباشند

کلیدواژه ها:

امنیت ، عدم امنیت اجتماعی