تغییر مقررات در قوانین ادغام و مشوق های فعالیت های مدیریت سود از طریق معاملات اشخاص وابسته

مرزهای واحدهای گزارشگر تلفیقی بین استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی و اصول حسابداری پذیرفته شده عمومیایالات متحده متفاوت است . بر اساس چارچوب مفهومی قانون مدار، اصول حسابداری پذیرفته شده ایالات متحده رویکردتلفیق مبتنی بر مالکیت (ARB ۵۱) را اتخاذ می کند، در حالی که گزارش استانداردهای بین المللی گزارشکری مالیرویکرد مبتنی بر کنترل را اتخاذ می کند که بیشتر اصولگرا است (IAS ۲۷). این مطالعه با بهره گیری از یک محیطمنحصربهفرد که در تایوان رخ داد و از اصول حسابداری پذیرفته شده ایالات متحده به استانداردهای بین المللی گزارشگریمالی در قوانین ادغام در سال ۲۰۰۵ تغییر یافت، بررسی میکند که چگونه تغییر مقررات بر امکان سنجی مدیریت سود ازطریق معاملات اشخاص وابسته (RPTS) تاثیر میگذارد . یافته های ما از نقش غالب انگیزه های مدیریت سود برای RPTها پشتیبانی می کند . شواهد بیشتر نشان می دهد که شرکت های مادر که RPTS بیشتری را با شرکتهای تابعه خود انجاممی دهند، تمایل دارند آنها را از ادغام تحت تلفیق مبتنی بر مالکیت پنهان کنند . با این حال، این قصد برای جلوگیری ازادغام ، هنگام تغییر به رویکرد یکپارچه سازی مبتنی بر کنترل، به طور قابل توجهی محدود می شود . علاوه بر این، شرکتها مدیریت سود واقعی را برای جایگزینی مدیریت سود از طریق RPTS پس از اتخاذ رویکرد تلفیق مبتنی بر کنترل به کارمی گیرند . به ویژه، نتایج ما بهطور ضعیفی از این حمایت می کند که حاکمیت شرکتی بهتر می تواند تغییر به سایر انواعمدیریت سود را پس از تغییر مقررات برای آن دسته از شرکت هایی که تمایل بیشتری به اجتناب از ادغام دارند، کاهشدهد . به طور خلاصه، مطالعه ما تکمیل کننده مطالعات قبلی است که نشان می دهد هزینه نسبی باعث تصمیم گیری مدیریتسود می شود

کلیدواژه ها:

صورتهای مالی تلفیقی ، رویکرد مبتنی بر کنترل ، رویکرد مبتنی بر مالکیت ، مدیریت سود ، معاملاتاشخاص مرتبط