بررسی نقش یادگیری مبتنی بر همیاری( Cooperative Learning) در کاهش استرس تحصیلی و تقویت مشارکت اجتماعی

یادگیری مبتنی بر همیاری (Cooperative Learning) به عنوان رویکردی نوین در آموزش وپرورش، با تاکید بر همکاری و تعامل میان دانش آموزان، توانسته است به عنوان یکی از ابزارهای موثر برای کاهش استرس تحصیلی و تقویت مشارکت اجتماعی شناخته شود. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر این روش بر دو حوزه مهم در آموزش وپرورش یعنی استرس تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که استفاده از فعالیت های گروهی ساختاریافته می تواند از طریق کاهش احساس انزوا، تقسیم فشارهای تحصیلی و ایجاد فضای حمایتی، استرس ناشی از محیط های آموزشی را کاهش دهد. همچنین، این روش نقش مهمی در تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان از جمله ارتباط موثر، همدلی و حس تعلق به گروه دارد. بررسی های انجام شده بر اساس پژوهش های کمی و کیفی حاکی از آن است که گروه های یادگیری همیارانه می توانند بستر مناسبی برای آموزش مهارت های بین فردی فراهم کنند و زمینه ساز بهبود عملکرد تحصیلی و ارتقای سلامت روانی باشند. در پایان، راهکارهایی برای اجرای موثر این رویکرد ارائه شده است که شامل طراحی گروه های متنوع، آموزش مهارت های همکاری و ارزیابی مداوم عملکرد گروه ها است. این پژوهش بر ضرورت توسعه و گسترش استفاده از یادگیری مبتنی بر همیاری در مدارس تاکید دارد، چرا که نه تنها به بهبود کیفیت یادگیری، بلکه به رشد اجتماعی و عاطفی دانش آموزان نیز کمک می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر همیاری ، استرس تحصیلی ، مهارت های اجتماعی ، مشارکت اجتماعی ، آموزش وپرورش