بررسی اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای در کودکان

پژوهش حاضر با عنوان «بررسی اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای در کودکان» با روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای به منظور ارائه جمع بندی کلی این اختلال و ارائه روش های تشخیصی و رویکردهای رفتاری والدین و وظایف آموزگاران پرداخته است. اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای یک الگوی خلق عصبی- تحریک پذیر، رفتار مجادله- مقابله ای، یا تلافی جویانه که حداقل شش ماه تداوم داشته باشد را گویند. هدف از پژوهش حاضر این بوده که علل و عوامل، علائم، ملاک های تشخیص، زمان شیوع، نحوه پیشگیری و چگونگی درمان این اختلال، همچنین وظایف خانواده و معلم نسبت به کودکان دارای این نوع اختلال بررسی شود. یکی از اصلی ترین علل بروز این اختلال رفتارهای منفی والدین می باشد که ژنتیک، محیط و تربیت ممکن است موجب بروز این واکنش رفتاری (لجبازی) و در بالاترین حد، ایجاد اختلال (نافرمانی مقابله ای) گردد. نتایج به دست آمده حاکی از این است که رفتار مقابله جویانه کودک در سال دوم زندگی برای بروز خودمختاری و دفاع از امیال خود و مقابله با خواسته دیگران به معنای بروز این اختلال نیست؛ بلکه زمانی این رفتارها شکل آسیب به خود می گیرند که فراتر از حد متعارف و به هنجار خود ظاهر شوند. از نمونه های این رفتارهای ناهنجار می توان به زودرنجی، دلخوری، ستیزه جویی و سرزنش کردن دیگران اشاره کرد. در نتیجه، با توجه به شیوع اختلال لجبازی و نافرمانی مقابله ای در کودکان و نوجوانان، مربیان تحت امر و والدین باید به خوبی با این ویژگی کودکان آشنا باشند و رفتارهای مناسب در برابر این اختلال از خود بروز دهند.

کلیدواژه ها:

اختلال ، کودکان ، لجبازی ، نافرمانی مقابله ای