پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس نشخوار ذهنی و روابط فرازناشویی در زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس نشخوار ذهنی و روابط فرازناشویی در زنان متاهل بود. پژوهش از لحاظ هدف، توصیفی و از لحاظ روش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل شهر شیراز در سال ۱۴۰۲ بود و تعداد افراد نمونه ۱۳۰ از آنها بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامههای دلزدگی زناشویی پاینز (CBM)، نشخوار ذهنی هوکسما و مارو (RRS) و روابط فرازناشویی دریگوتاس و همکاران (PDIQ) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و با آزمون رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که نشخوار ذهنی و روابط فرازناشویی به طور مثبت و معناداری قادر به پیش بینی دلزدگی زناشویی شرکت کنندگان بود (۰۰۰۱/۰=p). همچنین نشخوار ذهنی و روابط فرازناشویی در مجموع ۳۷ درصد از نمرات دلزدگی زناشویی را تبیین کردند. بنابراین می توان با آشنایی زنان متاهل با نقش مخرب نشخوار ذهنی و روابط فرازناشویی بر دلزدگی زناشویی، به کاهش این مشکلات و درنتیجه بهبود کیفیت زندگی زناشویی آنها کمک کرد.

کلیدواژه ها:

زنان متاهل ، دلزدگی زناشویی ، نشخوار ذهنی ، روابط فرازناشویی