مقایسه روش های تدریس سنتی و نوین و تاثیر هر یک بر پیشرفت تحصیلی

روش های سنتی که معمولا بر پایه سخنرانی معلم و یادگیری حفظی دانش آموزان بنا شده اند ،به مدت طولانی در نظام های آموزشی مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند.این روش ها اگر چه در برخی موارد می توانند به انتقال اطلاعات کمک کنند ،اما انتقادات زیادی نیز نسبت به عدم توانایی انها در ایجاد تفکر انتقادی و خلاقیت در دانش آموزان وجود دارد.فاصله فزاینده میان برخی کشورها را می توان در تفاوت نظام آموزشی آنان دانست. برای رفع این شکاف راهی جز دگرگون کردن و جانشین ساختن یک نظام آموزشی موثر و کارآمد وجود ندارد.در دنیای امروز که علم به سرعت پیشرفت می کند ، ما قادر نیستیم همگام با علم حرکت کنیم و آن را به دانش آموزان منتقل کنیم . در این مقاله قصد داریم تا به مقایسه دقیق تری بین این دو رویکرد داشته باشیم و تاثیر هر یک را بر پیشرفت تحصیلی دانش اموزان بررسی کنیم.با تحلیل مزایا و معایب هر یک از این روش ها، می توانیم به نتایج قابل توجهی دست یابیم که نه تنها بر معلمان بلکه برای سیاست گذاران آموزشی نیز حائز اهمیت است.همچنین بررسی تجربیات کشور های مختلف در زمینه آموزش می تواند راهگشای ما در انتخاب بهترین شیوه های آموزشی باشد.در نهایت هدف ما از این مقاله ارائه یک دیدگاه کلی و جامع تاثیرات مثبت و منفی هر یک از روش های تدریس سنتی ونوین بر پیشرفت تحصیلی است تا بتوانیم با شناخت بهتر این دو رویکرد ،گامی موثر در جهت ارتقا کیفیت آموزش باشد. پژوهش حاظر برحسب هدف از نوع کاربردی است که جهت بررسی مقایسه روش های تدریس سنتی و نوین و شیوه های آموزش و یاددهی به آنها از روش توصیفی استفاده میکنیم.جهت دستیابی به هدف پژوهشی از مطالعات کتابخانه ای و منابعی از قبیل مقاله ها،ژورنال ها،سایت های SID،MAGIRANو ....استفاده شد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، روش تدریس سنتی ، روش تدریس نوین ، رویکرد ، پیشرفت تحصیلی