هوش مصنوعی؛ رویکردی نوین در تصمیم گیری های مدیریتی

استفاده از فناوری برای افزایش بهره وری یا کاهش مواجهه با فرایندهای پرمخاطره چیز جدیدی نیست. استفاده از ربات ها برای تولید به دهه ها قبل برمی گردد و امروزه بازدید یک کارخانه خودروسازی به مواجهه با بسیاری از فرایندهای تولید خودکار و پیشرفته منتهی می شود. به طورکلی، خودکارسازی جایگزین وظایف «کثیف، خسته کننده و خطرناک» شده است. بر این اساس، خودکارسازی تغییری مثبت برای کارکنان تلقی می شود، که بسیاری از مشاغل سخت را آسان تر کرده و موجب افزایش بهره وری شده است؛ عاملی که ضرورت آن برای جامعه به طورکلی پذیرفته شده است.موج جدید خودکارسازی که هوش مصنوعی ایجاد کرده، تاحدودی متفاوت است. این موج دامنه وسیع تری دارد، زیرا درمورد هر نوع وظیفه ای که بتوان آن را به کمک الگوریتم توصیف کرد اجرا می شود. دراین صورت، به نظر می رسد که خودکارسازی نهایتا در هر حوزه ای نفوذ خواهد کرد.این روند دامنه وسیعی از مشاغل و بخش های صنعتی جدید را در معرض تغییر قرار می دهد. هیچ بخشی از این تغییر مستثنی نبوده و آنگونه که پیش بینی می شود، برای مثال در حوزه مشاغل، بیشتر وظایف متداول به سرعت تغییر می کنند.کاربرد محسوس هوش مصنوعی در صنایع مختلف درحال حاضر بیشتر شامل ابزارهایی برای انجام وظایف خاص و با هدف رسیدن به سطحی از عملکرد بوده، که تاکنون دست نیافتنی بوده است. ازاین رو، سطح «هوش» مورد انتظار از این ابزارها محدود بوده است گرچه همین سطح از هوشمندی تاثیر چشم گیری بر بهره وری داشته است.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری های مدیریتی ، رویکرد نوین ، هوش مصنوعی ، بهره وری ، الگوریتم