تاثیر قصه گویی بر تسهیل یادگیری مفاهیم انتزاعی در آموزش ابتدایی

قصه گویی یکی از قدیمی ترین و موثرترین روش های انتقال دانش و تجربه است که از دیرباز در فرهنگ های مختلف برای آموزش مفاهیم پیچیده و انتزاعی به کودکان استفاده می شود. این روش نه تنها به تقویت تخیل و خلاقیت کودکان کمک می کند، بلکه در فرآیند یادگیری مفاهیم انتزاعی، چون مفاهیم ریاضی، علمی، فلسفی و اخلاقی نیز نقشی حیاتی ایفا می کند. در دنیای مدرن، بسیاری از آموزگاران و پژوهشگران به ارزش قصه گویی در تقویت فرآیندهای شناختی و روانی کودکان پی برده اند و آن را به عنوان ابزاری کارآمد در تدریس مفاهیم پیچیده معرفی کرده اند. در آموزش ابتدایی، یکی از چالش های اصلی آموزگاران، انتقال مفاهیم انتزاعی به دانش آموزان است. مفاهیمی چون انتظارات ریاضی، نظریات علمی، یا اصول اخلاقی، به دلیل عدم تجسم پذیری عینی برای کودکان، می توانند دشوار و پیچیده باشند. به همین دلیل، استفاده از قصه گویی به عنوان روشی موثر در این زمینه مطرح می شود. از آنجا که قصه ها دارای ویژگی های تصویری، تخیلی و روایت محور هستند، می توانند به کودکان کمک کنند تا مفاهیم انتزاعی را در قالب داستان های ملموس و قابل درک درک کنند. در این زمینه، مفاهیم پیچیده می توانند از طریق شخصیت ها، ماجراها و موقعیت های مختلف به گونه ای ارائه شوند که ذهن کودک قادر به پذیرش و تجزیه و تحلیل آن ها باشد. صه گویی نه تنها برای انتقال مفاهیم انتزاعی، بلکه برای تقویت مهارت های زبانی، تفکر انتقادی و توانایی حل مسئله نیز مفید است. این روش می تواند به توسعه مهارت های اجتماعی، عاطفی و شناختی کودکان کمک کند و باعث ایجاد ارتباطی عمیق تر و موثرتر بین آموزگار و دانش آموز شود. پژوهش ها نشان داده اند که قصه گویی می تواند باعث بهبود حافظه، تمرکز و توجه کودکان شود و در عین حال مهارت های تفکر انتقادی و تحلیلی آن ها را تقویت کند. در این مقاله، به بررسی تاثیر قصه گویی بر تسهیل یادگیری مفاهیم انتزاعی در آموزش ابتدایی پرداخته خواهد شد. هدف این مقاله این است که نشان دهد چگونه قصه ها می توانند به ساده سازی و درک بهتر مفاهیم انتزاعی در دانش آموزان ابتدایی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، آموزش ابتدایی ، مفاهیم انتزاعی ، یادگیری ، آموزگار ، دانش آموز