ارزیابی تاثیر مدل آموزش معکوس بر کیفیت ارتباطات اجتماعی در کلاس درس ابتدایی

ارتباطات اجتماعی نقش حیاتی در رشد و یادگیری فراگیران، به ویژه در دوره ابتدایی ایفا می کند. این ارتباطات فرصتی برای تبادل نظر، همکاری، حل مسئله و درک متقابل فراهم می کنند و به توسعه مهارت های اجتماعی، عاطفی و شناختی فراگیران کمک می کنند. با این حال، روش های سنتی آموزش که اغلب بر سخنرانی آموزگار و فعالیت های فردی تمرکز دارند، ممکن است فرصت کافی برای ارتباطات اجتماعی سازنده بین فراگیران فراهم نکنند. در سال های اخیر، مدل های نوین آموزشی مانند آموزش معکوس به عنوان راهکاری برای افزایش مشارکت فراگیران و ارتقای کیفیت یادگیری مطرح شده اند. در مدل آموزش معکوس، جایگاه فعالیت های آموزشی سنتی در کلاس درس و منزل معکوس می شود. به این معنا که فراگیران قبل از حضور در کلاس، با محتوای آموزشی جدید از طریق فیلم های آموزشی، متون و یا سایر منابع دیجیتالی در منزل آشنا می شوند و در کلاس درس، زمان به فعالیت های تعاملی، بحث و گفتگو، حل مسئله و کار گروهی اختصاص می یابد. با توجه به ماهیت تعاملی آموزش معکوس، انتظار می رود این مدل بتواند تاثیر مثبتی بر کیفیت ارتباطات اجتماعی در کلاس درس داشته باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر مدل آموزش معکوس بر کیفیت ارتباطات اجتماعی در کلاس درس ابتدایی انجام شده است. در این پژوهش، با بررسی ارتباطات فراگیران در دو گروه آزمایش (با مدل آموزش معکوس) و کنترل (با روش سنتی)، به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که آیا مدل آموزش معکوس می تواند به بهبود کیفیت ارتباطات اجتماعی در بین فراگیران دوره ابتدایی کمک کند؟ یافته های این پژوهش می تواند به آموزگاران و برنامه ریزان آموزشی در جهت بهره گیری از روش های نوین آموزشی برای ارتقای مهارت های اجتماعی فراگیران و ایجاد محیطی پویا و تعاملی در کلاس درس یاری رساند.

کلیدواژه ها:

آموزش معکوس ، ارتباطات اجتماعی ، کلاس درس ابتدایی ، مدل های نوین آموزشی ، مهارت های اجتماعی.