نقش خودکنترلی دانش آموز در مدارس دولتی

خودکنترلی به عنوان یکی از مهارت های اساسی در زندگی فردی و اجتماعی، توانایی فرد را در مدیریت و تنظیم افکار، احساسات و رفتارهای خود به گونه ای که به اهداف بلندمدت منجر شود، ارتقا می دهد. در این تحقیق، به بررسی تاثیرات تقویت مهارت های خودکنترلی در دانش آموزان و نقش مربیان در این فرآیند پرداخته شده است. پژوهش ها نشان می دهند که دانش آموزانی که مهارت های خودکنترلی بالاتری دارند، در زمینه های مختلف از جمله تحصیل، روابط اجتماعی و سلامت روانی موفق تر هستند. در این راستا، مربیان می توانند از روش ها و تکنیک های مختلف آموزشی برای تقویت این مهارت ها استفاده کنند. این روش ها شامل آموزش مهارت های مقابله ای، برنامه ریزی هدفمند، مدیریت احساسات و همچنین ایجاد محیط های حمایتی و مثبت در کلاس درس است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که تقویت خودکنترلی در دانش آموزان نه تنها موجب بهبود عملکرد تحصیلی آن ها می شود، بلکه به کاهش مشکلات رفتاری، اضطراب و استرس و افزایش اعتماد به نفس و خوداتکایی نیز کمک می کند. بنابراین، اهمیت پرداختن به تقویت مهارت های خودکنترلی در نظام های آموزشی و نقش مربیان در این زمینه از ضرورت ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

خودکنترلی ، دانش آموزان ، مربیان ، مهارت های آموزشی