زمان عرفی اعلام و اعمال حق فسخ در عقود معاوضی با نگاهی بر رویه قضایی

عقد معاوضه به عقدی اطلاق می گردد که مطابق با آن، طرفین عقد، دو مال را با یکدیگر مبادله می نمایند یعنی یک طرف عقد در ازای مالی که از طرف دیگر می گیرد، مالی را نیز به او می دهد بدون آنکه یکی از عوضین مبیع و عوض دیگر ثمن باشد در این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی و با هدف تبیین رویه قضایی در زمان عرفی اعلام و اعمال حق فسخ در عقود معاوضی در پاسخ به این سوال که: قوانین حاکم بر زمان عرفی اعلام و اعمال حق فسخ در عقود معاوضی چگونه است؟ به این نتیجه دست یافتیم که معیار تشخیص مستثنیات دین در رویه قضایی ایران با بررسی نظرات قضائی مرتبط و رویه های قضائی دادگاه به این نتیجه رسیدیم که : از آنجایی که در معاملات تجاری داخلی و بین المللی یکی از نگرانی های متعاملین این است که بعد از وقوع عقد بیع و قبل از تسلیم مبیع ، از ورود خسارت ناشی از تلف و نقصان کالا در امان باشند، لذا تعیین تکلیف زمان انتقال مالکیت و ضمان معاوضی در رفع اختلافات بین متعاملین یکی از مباحث مهم حقوقی پیرامون عقد بیع بشمار می رود.

کلیدواژه ها:

زمان عرفی ، حق فسخ ، عقود معاوضی ، رویه قضایی